Dat geldt zeker ook onze vakantiebeleving. We zijn allemaal op zoek naar dat ene unieke moment, die ene unieke, nog niet ontdekte plaats. Vervolgens delen we onze ervaring via de verschillende media die ons ter beschikking staan.
We realiseren ons daarbij eigenlijk onvoldoende dat we door diezelfde media vaak onbewust bepaalde richtingen worden opgestuurd. Er zijn inmiddels tientallen bedrijven en organisaties die ons die unieke ervaring kunnen bieden. Op bestelling: de unieke plek, het unieke avontuur, de unieke thrill. Al deze unieke zaken hebben één ding gemeen: het is niet uniek. Je bent er nooit alleen, je bent er nooit als eerste en als het een beetje tegen zit is de ‘unieke plek’ inmiddels onderdeel van het massatoerisme geworden. Eigenlijk een merkwaardige contradictie. Door steeds op zoek te zijn naar het unieke, maken we het unieke kapot.
Een zeer lezenswaardig boek dat dit onderwerp behandelt, is Grand Hotel Europa van Ilja Pheijffer. Een zeer lezenswaardige roman waar, los van de roman zelf, twee zaken uit springen. Het oude continent Europa heeft doordat het zich vasthoudt aan het verleden geen toekomst meer en daarnaast wordt aan de hand van het wonen in Venetië en een bezoek aan Cinque Terre in Italië de problematiek van massatoerisme genadeloos aan de kaak gesteld.
Zelf geef ik mijn vakantie betekenis door die plekken op te zoeken waar ik ongestoord in de bergen kan lopen – de precieze locatie deel ik niet! – en tussen de wandelingen door boeken kan lezen. Vakantie is daarmee een periode van reflectie.
Al lezend in het boek Grand hotel Europa, dacht ik na over onze destinatiemarketing Holland boven Amsterdam. De opdracht is helder: meer toeristen, die langer verblijven en meer uitgeven. En dat in het unieke decor van onze mooie regio. We concurreren met veel andere regio’s in ons land. De vraag die bij mij steeds meer opkomt is: waar gaat onze regio nu echt voor? Meer volume? Zonder onszelf kritische vragen te stellen en daarmee straks het Giethoorn of Venetië van het massatoerisme te worden? Of kiezen voor een radicaal andere weg? Een weg waar we meer kiezen voor kwaliteit. Waarmee we het fraaie van onze omgeving in stand houden en niet alles wat van waarde is laten vertrappen door de massatoerist. Een vraag die we niet alleen moeten durven te stellen, maar ook te beantwoorden.
Misschien moeten we bewegen van destinatiemarketing naar destinatiemanagement. Een goed onderwerp om de komende tijd op de beleidsagenda te plaatsen.
Thijs PenÂnink
OntÂwikÂkeÂlingsÂbeÂdrijf NHN