Alkmaar
In deze maand van aflopende competities, landskampioenschappen die worden gewonnen, maar ook worden verloren, een finale die in de laatste seconde toch niet wordt gehaald, is het goed om eens stil te staan bij de begrippen winnen en verliezen.
Winnen en verliezen. Als het over vermogensbezit gaat, dan legt Thomas Piketty uit dat de vermogende mensen veel makkelijker extra vermogen opbouwen dan zij die dat niet, of maar heel beperkt, hebben en dat dit tot een groeiende kloof leidt. Kortom, ook maatschappelijk zien we winnaars en verliezers.
Kennen we ook tussen regio’s winnaars en verliezers en hoe zit het eigenlijk met de spelregels tussen regio’s? Ik stel deze vraag, omdat er in onze regio tegenwoordig druk wordt gesproken over het deel willen uitmaken van de metropoolregio Amsterdam.
Nederland is in principe een egalitair land. Kunnen we dan eigenlijk wel spreken van winnende en verliezende regio’s? In onze perceptie is er in ieder geval wel sprake van een onderscheid tussen winnaars en verliezers. De stad Amsterdam, de regio Eindhoven, de Rotterdamse haven, Schiphol: we associëren deze gebieden als snel als winnende regio’s.
Tegelijkertijd associëren we bijvoorbeeld Noordoost-Groningen en Zeeuws Vlaanderen, de krimpende regio’s, als verliezer. Winnaars hebben een magneetwerking, zeker in de context van regio’s. Iedereen wil in Amsterdam wonen of ook profiteren van Amsterdams succes. Daarom spreken we in Zandvoort over Amsterdam Beach en in Muiden over Amsterdam Castle.
In feite doen wij met de regioaanduiding Holland boven Amsterdam niets anders. We willen erbij horen en onze welvaart in zekere zin afleiden van de Magneet Amsterdam. Soms zijn we nog wat driester en willen we onderdeel worden van de bestuurlijke Metropoolregio Amsterdam. Dit met de verwachting dat we dan nog sneller en beter kunnen profiteren van de magneet. Dat we als het ware zélf een magneetwerking krijgen. In bestuurlijke termen: mee kunnen profiteren van al het overheidsgeld dat naar de Amsterdamse regio gaat.
Als Holland boven Amsterdam echter onderdeel wordt van het MRA systeem, wordt de regio daarmee ook een subregio in het grote geheel en concurreert het met even grote, zo niet grotere, subregio’s. De vraag is of we dan niet eerder de verliezer zijn. De positie die we nu hebben is misschien wel veel comfortabeler. We kunnen profiteren van de nabijheid, maar kunnen nog wel ons eigen beleid bepalen. Of in sporttermen: onze eigen opstelling bepalen. Kansrijker dan je eigenlijke concurrent dat doet, lijkt me.
Al met al wordt duidelijk dat de competitie in en tussen regio’s ook regelmatig een spel van winnaars en verliezers is. Dat vraagt om visie en uiterst zorgvuldig de koers bepalen. Om bij onze grootste sporter Johan Cruijff te blijven: “je gaat het pas zien als je het doorhebtâ€.
Thijs Pennink van het Ontwikkelingsbedrijf NHN